Στην μισάνοιχτη πόρτα,

μια στιγμιαία, κλεφτή ματιά

σφράγιζε, με αδιέξοδο την σιωπή καθώς,

το επικίνδυνο μυστικό,

δι’ ενός αμφισβητούμενου  ίσως,

αποδυνάμωνε  την μαρτυρία του ναι

…καταφέρνοντας έτσι,

να αιωρείται  σκόπιμα η συσκότιση…

Απεναντίας, κάθε αντίφαση

διατηρούσε ανοχύρωτη στην  αλλοτρίωση,

την αληθινή ροή  απαξιώνοντας,

με χροιά ψευδαίσθησης, την  άνομη πράξη!

Πανάξιος  ο ρόλος  σου,

σ’ αυτή την τραγωδία.

Τα θέλγητρα  της  προδοσίας,

τριάντα  αργύρια  ξεπεσμού

κι’ αλλότριας  ηδονής 

φιλιού,  σε πονεμένα  χείλη…

Ανήκουστη  συναλλαγή,

μαρμαρωμένου  εσπερινού.

Σφραγίδα  σου  η συμμετοχή,

στα  απόκοσμα  στερνά μου.

Το αντίτιμο της  αφέλειας

πράξη, κατάπτυστου εθισμού

οργής, σε παρειές  σκαμμένες…

  πλήρεις  αιμάτων  και, πληγές

ακάνθινου στεφάνου.

Υπάνθρωπη  προσπάθεια,

με ως  αιτία  το,  διότι.

 Ιστορικά,  καταραμένε

της  απιστίας , εκρίθης  χαμερπής

και, κίβδηλες  συμπεριφορές

ανήθικες,  ανευλαβείς,

το όνομα σου …φέρουνε

Ιούδα…  Ισκαριώτη.

Για όλους...!

Κουπλέ

Στα πρέπει εναντιώθηκα

που, καθορίζουν νόμοι

τις τύψεις ξεφορτώθηκα

μαζί , με τα συγγνώμη

και, αποδίδω σεβασμό

μονάχα, στην καρδιά μου

αφού, όπου έκανα καλό

βρήκα και, τον μπελά μου.

Ρεφρέν

Αναμνήσεις  διαγράφω

το φωνάζω, το υπογράφω…

Κοινωνία, είσαι ψέμα

και, γι’ αυτό παρτίδες, τέρμα.

Κουπλέ

Ας  μη με πει κανένας σας

αγύριστο κεφάλι

καμιά διαπραγμάτευση,

δεν θα, με πείσει πάλι.

Ν’ απαρνηθώ τα θέλω μου

ξανά, δεν επιτρέπω

τελείωσε, για πάρτη μου

κανόνες, θα ανατρέπω.

Ρεφρέν

Αναμνήσεις  διαγράφω…

Για όλους...!

Στο καφενείο, σε μια ανδροπαρέα συζητούν .

Κώστα τι έμαθα πλένεις ρούχα απλώνεις, σιδερώνεις?

Εργένης  είμαι τι να κάνω αλλά και, εσύ  γείτονα που, είσαι παντρεμένος, δεν πας πίσω,  σε βλέπω  να πηγαινοέρχεσαι,  στο κιόσκι  γιατί?

Εμ’  μπορείς να κάνεις κι’ αλλιώς… άμα έχεις άρρωστη γυναίκα… εκ’ των πραγμάτων,  αναγκάζεσαι .

Έτσι  ο ένας μετά τον άλλον, για διάφορους λόγους και, δικαιολογίες αποδεικνύεται να  κάνουν το ίδιο ώσπου,  μην  αντέχοντας το γεγονός πετάγεται ο μάγκας της παρέας.

Δεν μπορώ ν’ ακούω βλακείες!  Το παίζετε και, άντρες μαμμόθρεπτα…

 Εντάξει, για τον εργένη να το αποδεχτώ μα οι υπόλοιποι?  Κρίμα τον ανδρισμό σας ρεντίκολα!

Πάνω στην αγανάκτηση του που, αναφέρει αυτά και, άλλα κοσμητικά επίθετα να σου έτερος πελάτης  να καταφθάνει, με την ομπρέλα του λέγοντας… 

Ο  …κολόκαιρος πάλι ψιχαλίζει κι’ όχι τίποτε άλλο, ρίχνει απ’ αυτή την λασποβροχή, με την Αφρικάνικη σκόνη.

Στο  άκουσμα τους  ο μάγκας της παρέας πετάγεται όρθιος φωνάζοντας έντρομος..

Τι  είπες?  Άρχισε λασποβροχή?

Ναι γιατί?

Αμάν πρέπει  να πεταχτώ μέχρι το σπίτι.

Τι έπαθες μωρέ,  αναρωτιούνται όλοι στην παρέα.

Τι να πάθω, έχω τα ρούχα στην ταράτσα και, ποιος ακούει την κυρά, άμα λερώσουν..

Κι’ ενώ το γέλιο έπεφτε σύννεφο ο …μάγκας, έτρεχε αλαφιασμένος να προλάβει τα χειρότερα…

Για όλους...!

Σκυμμένη καιροφυλακτούσες,

στην λόγχη πάνω του δικαίου

κι’ αυθόρμητα μονολογούσες,

στο τεντωμένο σου σχοινί.

Ακμαίο ηθικό κρατούσες

ιδανικού υψηλού, ωραίου

…Θυσία, σαν καραδοκούσες

η πράξη σου να ευλογηθεί.

Κατόπιν, όρθωσες κεφάλι

του αυθορμητισμού πηγαίο,

με τόλμη, δίχως παραζάλη,

στην απαστράπτουσα σιγή.

Δεν απαρνήθηκες το χρίσμα

υιοθετώντας, στην ουσία

αντίθετη να ρθείς, σε πείσμα

του κάθε που, σε προκαλεί.

Δεν κιότεψες να παραμείνεις,

με καμουφλάζ παραλλαγμένη

καθώς, τα λύτρα της οδύνης

στερεύανε την αντοχή.

Του οίκτου, άδραξες την τόλμη

…καταπατώντας δακρυσμένη

των αφελών περίσσια ρώμη

Θυσία… κι’ έγινες, ευχή.

Στον εαυτό μου, έθεσα όρους!

Ν’ απαρνηθώ, κάθε προσδοκίας αντίκρισμα καθώς,  προσεγγίζοντας την πραγματικότητα  η ατελής ψευδαίσθηση  των ονείρων, απομυθοποίησε την εγκαρτέρηση.
Δύσκολη η αναίρεση παραμυθένιων στόχων δίχως,  αναπροσαρμογή συναισθημάτων  καθότι,  ερμαφρόδιτη  η αλήθεια  …εξαπάτησε  την περίσσια ανοχή της  φαντασίας.
Ωστόσο,  επιρρεπείς στον αέναο κύκλο, σφριγηλής  αισιοδοξίας, θα τηρήσω η θα αναιρέσω σύντομα τους  όρους?
…Ιδού η απορία!!!

Για όλους...!

Για όλους...!

Για όλους..!

Για όλους...!

Τα νιάτα κυνηγούν την ηδονή

αναζητούν, με πάθος την λαγνεία

όπως το σώμα, θέλει διατροφή

κι’ η γλώσσα αναζητά την ρητορεία…

Τα χείλη ψάχνουν, για ζεστό φιλί

οι τρυφερές καρδιές την ευτυχία

…ανάπαυση γυρεύει η ψυχή

το πνεύμα, αναζητά ελευθερία.

Η προσδοκία, επιτρέπει αναμονή

φρέσκες ιδέες, κατεβάζει η εξυπνάδα

… παλάτια  κτίζει  η  υπομονή

κι’ ο επιμένων, ξεχωρίζει απ’ την αράδα.

Το όνειρο διαρκώς, θα προσπαθεί,

για ελπιδοφόρο αύριο, καθάριο

να χει αγάπη, αξιοπρέπεια, τιμή,

αλληλεγγύη, σεβασμό μα και, κουράγιο.

Σε τέτοιες διαδρομές ελκυστικές

αιχμάλωτες, οι ανθρώπινες αισθήσεις

ουσία προσδοκούν απ’ την ζωή

καθώς, πληθαίνουνε οι απαιτήσεις.

23  Συνέχεια απο το προηγούμενο...

Για  στάσου..  Αστυνόμε  Καθοσπρέπη   γιατί,  κατά πως  φαίνεται  πήρες  φόρα  και,  βάλθηκες  να  με τρελάνεις!

Στο  συμπέρασμα  ότι,  είναι  δυνατόν  εγώ, να  κινδυνεύω  από  απαγωγές ,  εκρήξεις,  σφαίρες  και, δεν  ξέρω  τι  άλλου  είδους  γκανγκστερικό   επακόλουθο   πώς  κατέληξες? 

Διότι, στις  μέχρι  σήμερα  κοινωνικές  μου  επαφές  η  υποχρεώσεις  υπήρξα  νομοταγής  και,  φιλήσυχος…

Ουδέποτε  είχα  εχθρούς  και,  ποτέ, δεν ένιωσα  να απειλούμε  από  κανένα.

Αγαπητέ  μου  κύριε!  Για τα  όσα απορείτε, δεν αντιλέγω   παραδείγματα  σας  ανέφερα  μήπως,  μπορέσετε  να  διακρίνεται  την  σκοτεινή  πλευρά  του  νομίσματος  όσο,  για το  δεύτερο  σκέλος  του ερωτήματος  σας  η  απάντηση  μου,  θα  είναι  απόλυτος   ξεκάθαρη…

Δεν  μου επιτρέπεται  να  αποκαλύψω  από  ποιόν μας εζητήθη  η  εντολή,  για  την κατεπείγουσα φύλαξή  σας  προφανώς,  κινδυνεύετε  από  κάτι  που,  δεν  διανοείστε…

Παρά  λοιπόν  τις  όποιες  δικαιολογημένες   σας  ενστάσεις,  για  το  χρονικό  διάστημα  που  τούτο  απαιτηθεί  εμείς , έχουμε  υποχρέωση  να  κάνουμε  την  δουλειά  μας  άριστα ωστόσο, εάν  θεωρείτε  τις  εξηγήσεις  μου  ως  μη επαρκείς  από  Δευτέρα,  με  τις  προσήκουσες  από μέρους  σας  ενέργειες  μπορείτε  να  προσφύγετε  στην  υπηρεσία  μας,  για  πληρέστερη  ενημέρωση…

Ορίστε,  είπε  δίνοντας  του,  μια καρτ  βιζιτ  με, ένα  δωδεκαψήφιο  νούμερο  τηλεφώνου.

Ο  Αλέξ  φανερά  εκνευρισμένος   πήρε   την  απρόσωπη   καρτούλα  επιμένοντας, σε  έντονο  ύφος...

Εν πάση  περιπτώσει.   Περιμένω  όμως να  με πληροφορήσετε,  για  το πια  είναι  η συγκεκριμένη  εργασία  στην  οποία,  με  αόριστα στοιχεία     εκφοβισμού  και,  περίσσιο  στόμφο,  αναφερθήκατε.

Κύριε  μου,  θα  σας  παρακαλούσα κατ’  αρχήν να  χαμηλώνατε  τον  τόνο  της  φωνής  σας.  Φαντάζεστε  να  έχουμε  καμιά  διάθεση, για  ξενύχτια  στις ερημιές?  Εκτελούμε  υπηρεσιακές  διαταγές  κι’    αυτό,  θα  πρέπει,  να το σεβαστείτε.

«Το  επιχείρημα  …αφόπλισε  τον Άλεξ  που  εν μέρει  του  έδωσε κάποιο  δίκιο  ενώ  ο  αστυνόμος  πρόσθετε»… 

Σας  εγγυώμαι  ανεπιφύλακτα!   Θα είμαστε  απολύτως  διακριτικοί  και,  εχέμυθοι  ,στην  οποιαδήποτε  ιδιωτική  η  κοινωνική  σας  συναναστροφή  αλλά..  

Αν  για   οποιοδήποτε   λόγο  αποφασίσετε   να  απομακρυνθείτε,  δύο  άντρες  μου  από  απόσταση  ασφαλείας,  θα  σας συνοδεύουν.

Επί  πλέον, θα πρέπει  να  γνωρίζεται  πως  τούτη  την  ώρα  άλλες ομάδες  περιφρούρησης   προστατεύουν το  διαμέρισμά  και,  τα  γραφεία  της  εταιρίας  σας  συστηματικά.

Ο Άλεξ  ακούστηκε  σοκαρισμένος …

Και,  από  πού  βρήκατε  τις  διευθύνσεις  μου?

Ο  αστυνόμος  …διανθίζοντας, με  πλατύ  χαμόγελο  τα  χείλη  του απάντησε  διφορούμενα…

Θα  σας  το πω για  τελευταία  φορά.   Ίσως,  να μην  έχετε  αντιληφθεί  ότι,  σε  υπηρεσίες  σαν την  δική  μας η λέξη  ακατόρθωτο,  είναι παντελώς  άγνωστη  διότι,  τα  πάντα  είναι  δυνατά!

Ο Άλεξ  αντιμέτωπος,  με τις  κυνικές  απαντήσεις, ενός  τυπικού  εκπροσώπου,  μιας  κρατικής,  μυστικής  υπηρεσίας,  «όσο  κι’  αν  τις  σερβίριζε  διπλωματικά  και,  με  προσποιητή ευγένεια»  μέχρι  να  βρει  την  άκρη,  αναγκάστηκε  να  πάει  …πάσο  λέγοντας...

Αστυνόμε!  Προκειμένου  να συζητάμε  στην αυλόπορτα   περάστε  μέσα  και,  ενημερώστε  με  εκτενέστερα  για  τις  υποχρεώσεις  μου  ώστε,  στο  μέτρο  που  αυτές,  δεν  θίγουν  την  προσωπική  η  των  οικείων  μου  ελευθερία  και,  αξιοπρέπεια   να  ανταποκριθώ  είπε   ενώ,  σιγόβραζε  κατά  βάθος  από   θυμό  του,  για  το  αναπάντεχο  μπλέξιμο  που  προστέθηκε,   στα  όσα  είχε  περάσει  τις  τελευταίες  μέρες.

Δευτερόλεπτα   αργότερα,  καθισμένοι  στις  αναπαυτικές  πολυθρόνες   της  αυλής,  με  τον  Δία  άγρυπνο  παρατηρητή   ο  …Καθοσπρέπη   αστυνόμος,   άρχισε  να  αναλύει   μία,  μία  τις  φάσεις  του  σχεδιασμού.

Κατ’ αρχή.   Δώστε  εντολή  στον  ποιμενικό   σας   να  μυρίσει  άντρες  και  αυτοκίνητα  ώστε,  να  μας  συνηθίσει  για  να  μην γαβγίζει  άδικα  

μετά,  ενημερώστε  μας , για  όλες  τις  προσβάσεις  στους  μέσα-  έξω  χώρους  του σπιτιού…

Ύστερα  πληροφορήστε  μας  για  τους  οικείους  που, διαμένουν  μόνιμα  η  περιστασιακά  μαζί  σας   προς  αποφυγήν  βέβαια  ενοχλητικών,   ελεγκτικών  διαπιστώσεων,  θα  ήταν  προτιμότερες   οι   φωτογραφίες   τους,  για  προληπτική   αναγνώριση  εξυπακούεται  πως,  στην  διαδικασία  προστασίας,  συμπεριλαμβάνονται   και,  οικιακά  είδη , τα οποία  κατά  την  γνώμη  σας  θεωρούνται   ανεκτίμητα,      για  να τα καταγράψουμε  προσεκτικά,  σε  λεπτομερή   κατάλογο και, συνεχίζοντας…

Παρακαλώ  ανοίξτε  τώρα,  οποιαδήποτε  παλάμη  σας.

«Στη  προτροπή  του  ο Αλέξ  συνοφρυωμένος, προέτεινε  ανοιχτή  την  δεξιά  του παλάμη  διστακτικά.

Σας  συνιστώ,  στην κάθε  απομάκρυνση  σας  να  ενεργοποιείται   τούτο   το  …διαβολάκι,  είπε  ο αστυνόμος  αφήνοντας  στην  χούφτα  του    μικροσκοπικό,  «ίσο,  με το  μέγεθος  φακής »  μεμβρανοειδές  καψουλάκι.

Τι  είναι  τούτο?  Ρώτησε  εμβρόντητος  ο   Αλέξ .

Σωματομαγνητικού  τύπου  θήκη  την  οποία  έτσι  και, σκοτεινιάσετε  σας αποκαλύπτει , το  μυστικό  που  κρύβει  στο θαλαμίσκο  της,  δοκιμάστε.

Ο Άλεξ  ακολουθώντας  τις  οδηγίες  του ελαφρά,  έκλεισε το  χέρι  νιώθοντας  την  κάψουλα  να  ενεργοποιείται, σε  δευτερόλεπτα .

Σαν  ξανάνοιξε  το  χέρι  στο  κέντρο  της  μικροσκοπικής  θήκης, ένα τοσοδούλη,  «όσο  το κεφάλι  μιας καρφίτσας»  σωματόχροουν,   πλαστικό  σφαιρίδιο,  ξεπρόβαλε  φωσφορίζοντας.

Το  βλέπεται?  Τον ρώτησε  ο Αστυνόμος.

Ευτυχώς  που,  φωσφορίζει  αλλιώς,  θα  ήταν   κομματάκι   δύσκολο  γιατί,  είναι   απειροελάχιστο  μα  πείτε  μου,  ποια  είναι  η  χρήση  του?  

Για  κοιτάξτε  καλύτερα  μήπως,  σας  θυμίζει  κάτι?

Ο Άλεξ  αφού,  για  λίγο  το  περιεργάστηκε  προσεκτικά… ψιθύρισε...    

Από  τις  πενιχρές  μου  γνώσεις  και,  από  όσα  κατά  καιρούς,  σε  αστυνομικά  μυθιστορήματα  έχω  διαβάσει  μάλλον,  για  κοριό πρόκειται. 

Μπράβο!  Δεν  πέσατε  πολύ  έξω…

Είναι  η  πανίσχυρη,  τρίτης  γενιάς,  «συμπλήρωσε  χαριεντίζοντας»  εγγονή  του  κοριού  και,  κόρη  της  ψείρας  … σκνίπα!

Ενδωτιαίος,  ψηφιακός,  αόρατος  πομποδέκτης.  

Ναι  μα  η  θήκη  ξανάκλεισε.

Ασφαλώς  γιατί,  εξήντα  δευτερόλεπτα  έκθεσης  στο  φώς,  είναι  αρκετά  να  την  ευαισθητοποιήσουν  αντίστροφα…

Λειτουργεί  δε, σε  κωδικοποιημένες  συχνότητες  που,  θεωρούνται  αδύνατο  να  εντοπιστούν.

Αστυνόμε γι’ αυτό,  μην είστε  απόλυτα  σίγουρος.  Οι  χάκερς  της  στρατιωτικής  κατασκοπίας   το  αναφέρω  μετά  πλήρους  βεβαιότητας  διεισδύουν  πανεύκολα  και,  στο  ποιο  περίπλοκο   σύστημα.  

Σαφώς  αλλά..στην  συγκεκριμένη  περίπτωση  μην το  θεωρείται  τόσο  απλό  καθώς  οι  κωδικοί  του  συστήματος,  μεταβάλλονται  δίχως  προειδοποίηση.

Αν  και , δεν  έχω  σκοπό  να  αντιπαρατεθώ   μαζί  σας,  θα μου επιτρέψετε  να διατηρώ  ισχυρές  επιφυλάξεις  καθότι  η  επιστημονική   μου γνώση  και,  εμπειρία  αντίθετα  παραδείγματα  μου  δίδαξαν  ωστόσο,  παρακαλώ  ολοκληρώστε.  

Σε  κυκλική  ακτίνα,  είκοσι χιλιομέτρων,  μπορείτε  να  μιλάτε  και  παράλληλα  να  ακούτε διότι,  κάθε  φυσικό  η  τεχνητό  εμπόδιο  αδυνατεί  να διακόψει  την  επικοινωνία,   όμως  αντί  εξηγήσεων  θαρρώ  προτιμότερο,  «για πληρέστερη  κατανόηση  της  θαυμαστής  λειτουργίας  του»  είναι,  να  το δοκιμάσετε.

Αν  και …εθισμένος  στην  τεχνολογία  ο  Αλέξ,  έδειξε  να  διστάζει  απαντώντας…

Το   θεωρείτε   τόσο  εύκολο? 

Πανεύκολο  γιατί?

Διότι  η  έξοδος  της  σκνίπας  από  την  θήκη  της  μοιάζει  παρακινδυνευμένη   έτσι  και,  πέσει   ίσως,  χρειαστούμε  μεγεθυντικό  φακό  και, αν  την  ξαναβρούμε.

Ποιος  σας  είπε  ότι,   πρέπει,  να  αφαιρεθεί?

Ακουμπήστε  απλώς  την  θήκη,  στο  κεντρικό  τμήμα  του αυτιού  σας  και,  εμπιστευτείτε  τον  εφευρέτη.

Ο  Αλέξ… αντιγράφοντας   τις ενδεικτικές του  κινήσεις  προχώρησε, «φέρνοντας  σε  επαφή  την  μεμβρανοειδή  θήκη, με  το  εσωτερικό  πτερύγιο  του  αυτιού  του» σε  μια πρόχειρη  δοκιμή.

«Στην  σκοτεινιά  του  λαβύρινθου  η θήκη,  άνοιξε  αφήνοντας  το  πλαστικό  σφαιρίδιο  που  απομαγνητίστηκε  να επικαθήσει,  στην  είσοδο  ακοής».

Ορίστε,  δεν  σας  είπα  ότι,  θα χαθεί  φώναξε  ο  Άλεξ  διαπιστώνοντας   άδεια  την  θήκη  ψάχνοντας  τριγύρω.

Μην  αγωνιάτε  άσκοπα   ήδη  …αναπαύεται  στο  ακουστικό  σας  σύστημα  είπε  γελώντας  ο Αστυνόμος  εκθειάζοντας  την  διαδικασία.

Μιλάμε, για  διαστημική  νανότεχνολογία.

Στο  σκοτάδι  το  σφαιρίδιο,  απομαγνητίζεται  από  την  βάση  του ενώ,  ακολούθως  μαγνητίζεται  από  οποιοδήποτε   κοντινό  του σημείο  στο  σώμα,  στην προκειμένη περίπτωση, ήταν  το αυτί σας. 

Αντίστροφα,  σαν  ξαναπλησιάσετε  τη  ανοιχτή  θήκη  δίπλα  του  απομαγνητίζεται  από  το  σώμα  μεταπηδώντας,  στη  αρχική  του θέση…

Όσο για  την  μικροκάψουλα  μόλις,  με  ασφάλεια  αδειάσει το  περιεχόμενο  της  ,μια  επιπρόσθετη  τεχνολογική δυνατότητα   την  κάνει  να  λειτουργεί,  σαν  βδέλλα.

Μετά  από  δύο  λεπτά,  κολλά   όπου  την  αφήσετε  αλλά..  ξεκολλά  εφ’  όσον  πιεστεί  και,  τραβηχτεί  απότομα  καταλάβατε  τώρα  γιατί,  δεν  μπορεί  να  χαθεί?

Ο  ΄Αλεξ  διατηρώντας  τον  απειροελάχιστο  πομποδέκτη  τοποθετημένο  στο  αυτί  του …έπιασε  τις  πρώτες  φράσεις,  κλισέ.

…Έχετε  συνδεθεί  στο  σύστημα.  Αν μας  λαμβάνετε,  παρακαλούμε  απαντήστε   όβερ.

Σας  ακούω  πολύ καλά   εσείς, με  ακούτε?

Ευκρινέστατα   όβερ!

Τελικά,   κάνοντας  τις  αντίστροφες  κινήσεις , αφαίρεσε  τον  πομποδέκτη  μονολογώντας…

Νανοτεχνολογία  ε ‘ και,  που είμαστε  ακόμη  ενώ,  παράλληλα  με  τις  δικές  του  διαπιστώσεις   ο  αστυνόμος  πρόσθεσε .  

Κύριε!   Δική  μας  υποχρέωσή  πριν σαν τον παραδώσουμε  ήταν, να  σας  εξηγήσουμε  την  σωστή του λειτουργία  και,  χρήση  πράγμα,  που  ….επιτυχώς   πράξαμε  από  τούδε  όμως και,  στο  εξής  από  σας   εξαρτάτε,  αν  τον  χρησιμοποιείται  η  όχι…

Δεν  πρέπει  να σας  διαφεύγει  ότι,  παρά  την  προωθημένη  του  τεχνολογία,  για  να  υπάρξει  επιτυχείς  προστασία   άκρως   απαραίτητη,  θεωρείται  η  προσωπική  σας  συμμετοχή.

Αστυνόμε  το  κατάλαβα.  Θα προσπαθήσω  να  είμαι  συνεργάσιμος.

Ο  Αστυνόμος  ολοκληρώνοντας  τις  οδηγίες  έκανε  σινιάλο  κι’

αμέσως  από  τα  μαύρα  αυτοκίνητα,  πέντε …κλωνοποιημένοι,   μυώδεις,  μαντράχαλοι,  πετάχτηκαν  έξω!

Στην  εμφάνιση  τους  ο Αλέξ,  «παρά τη  φούρκα  του»  δεν  μπόρεσε,  να  μη  χαμογελάσει  κάνοντας,  μια  ενδόμυχη  σκέψη. 

«Άντε  τώρα  ο Μπάμπης,  με την οργιώδη   περιέργεια  του  να  πάρει  μυρουδιά,  τούτα  τα  μυστικόφερτα  μάλλον, θα  φρενιάσει».

Σε λίγο  ο Δίας , με τους  παλαιστές, «σούμο» του Αστυνόμου    Καθοσπρέπη  είχαν γίνει  κολλητοί  φίλοι.

Συνεχίζεται…